Vitoria-Gasteizko Eraztun Berdea - Olarizuko lorategi botanikoa

Vitoria-Gasteizko Eraztun Berdea

Arboretoa

Hasiera | Informazio praktikoa | Historia | Espazioak eta bildumak | Arboretoa | Landare erabilgarrien lorategia | Dehesa eta muinoa | Germoplasma bankua | Ibilbideak | Hezkuntza | Ikerketa | Galeria

Goi-mendiko baso eta sastrakadiak

> Ikusi OpenStreetMapen(Beste leiho batean irekiko da)

Goi-mendietako klima(Beste leiho batean irekiko da) berezia izan ohi da, inguruan duten eskualdeaz bestelakoa. Altitudean gora egin ahala, behera egiten dute tenperaturak —100 metroko gorakadak 1 ºC inguruko jaitsiera dakar—, oxigeno-kantitateak eta presio atmosferikoak. Intsolazioak, haizeak eta elur-prezipitazioak, ordea, hazi egiten dira.

Altitudeaz gainera, orientazioa ere eragile garrantzitsua da landarediarentzat; izan ere, jasoko dituen prezipitazioak eta eguzki-orduak baldintzatzen ditu.

Mendian gora, landaredia nola aldatzen den beha daiteke, eremuak edo estaiak bereizteraino. Eskualde eurosiberiarrean, 5 estai bioklimatiko bereiz daitezke; hona hemen, altitude txikienekotik handienekora ordenatuta: muinotarra, menditarra, subalpetarra, alpetarra eta elurtarra. Eskualde mediterraneoan, berriz, bestelakoak dira izendapenak: termomediterraneoa, mesomediterraneoa, supramediterraneoa, oromediterraneoa eta krioromediterraneoa.

Landaredia aldatu egiten da eremuaren arabera: estai muinotarrean eta menditarrean zuhaitz hostoerorkorreko basoak dira nagusi; gora egin ahala, pinudiak agertzen dira; eta, ondoren, estai subalpetarrean eta alpetarrean, zuhaixkak eta belar-eremuak, hobeto jasaten baitituzte bai haizeak eta bai hotza. Ingurune mediterraneoan, bestalde, beheko estaietako zuhaitz hostoiraunkorren ostean, hostoerorkorrak edo martzeszenteak ageri dira estai supramediterraneoan, bai eta kuxin-formako sastrakadi oromediterraneoak ere.

5.1 Goi-mendietako izeidiak

> Ikusi OpenStreetMapen(Beste leiho batean irekiko da)

Goi-mendietako basoetan, izei zuria (Abies alba) da espezierik ugariena. 700 eta 2.000 m arteko magal laiotzetan bizi da, klima hezea aurkitzen baitu bertan. Haren ondoan beste espezie batzuk ere agertzen dira: pagoa (Fagus sylvatica), pinu gorria (Pinus sylvestris) eta mendi-pinua (Pinus uncinata). Alpeetan, baso mistoak eratzen ditu, izei gorria (Picea abies) lagun duela.

> 5.1 Abetales de alta montaña

> 5.1.1 Abetal altimontano de los Pirineos

> 5.1.2 Abetal de los Alpes centrales

> 5.1.3 Abetal de los Cárpatos

> 5.1.4 Abetal de Picea omorika

5.2 Pinudi epelo menditar eta goi-menditarrak

> Ikusi OpenStreetMapen(Beste leiho batean irekiko da)

Penintsula balkanikoko eta Kaukasoko lurzoru nahiko lehorretan, bi espezie nagusitzen dira pinu gorriarekin batera: batetik, Mazedoniako pinua (Pinus peuce), penintsula balkanikoko espezie endemikoa, 1.500 eta 2.000 m bitartean; eta, bestetik, Kaukasoko pinua (Pinus kochiana), muturreko baldintzak dituzten lurzoru siku, sakonera txikiko eta malkartsuetan.

> 5.2 Pinares templados montanos y altimontanos

> 5.2.1 Pinar de Pinus peuce de los Balcanes

> 5.2.2 Pinar de Pinus kochiana y matorral orófilo del Cáucaso

5.3 Baso eta sastrakadi subalpetar eta oromediterraneoak

> Ikusi OpenStreetMapen(Beste leiho batean irekiko da)

Europako eremu epel, submediterraneo eta mediterraneoetan, formazio irekietan, hauek hazten dira: pinuak, alertzeak (Larix decidua, eta Larix sibirica, Uraletan) eta ipuruak (Juniperus sp.), errododendroen (Rhododendros sp.) eta heriotzorrien (Daphne sp.) artean. Iberiar penintsulan, mendi-pinu piriniotarra (Pinus uncinata) nabarmentzen da.

> 5.3 Bosques matorrales subalpinos oromediterráneos

> 5.3.1 Bosque de alerce de los Alpes

> 5.3.2 Pinar de pinonegro pirenaico

> 5.3.3 Enebral orocantábrico

> 5.3.4 Pinar y enebral oromediterráneo del Sistema Central

> 5.3.5 Pinar y enebral oromediterráneo del Sistema Ibérico

> 5.3.6 Pinar y matorral oromediterráneo del Sistema Bético

> 5.3.7 Matorral oromediterráneo silicícola de los Balcanes y Macedonia

5.4 Pinudi xerofitiko menditarrak

> Ikusi OpenStreetMapen(Beste leiho batean irekiko da)

Ongi drainatutako eta sakonera txikiko eremurik sikuenetan, pinu-basoak dira ugarienak. Balkanetan, Pinus heldreichii pinuaren basoetan, endemismo ugari aurki daitezke.

> 5.4 Pinares xerofíticos montanos

> 5.4.1 Pinar de los valles interiores de los Alpes

> 5.4.2 Pinar montano de los Pirineos

> 5.4.3 Pinar de pino negral subsp. pallasiana de Albaniay Macedonia

> 5.4.4 Pinar de Pinus heldreichii de Dinaria y los Balcanes meridional

> 5.4.5 Pinar de Pinus nigra var. latisquama de la Sierra de Cazorla

> 5.4.7 Pinar de Pinus nigra subsp laricio de Sicilia y Calabria

Web orrialde honetan erakutsitako informazioak zeure informazio-beharrak betetzen ez baditu, eskatu behar dituzun argibideak Herritarren Postontziaren bidez.