Hegazti migratzaileak Salburuan

Salburuan ikusten ditugun hegazti-espezie asko migratzaileak dira; hau da, udaberri-udan, ugaltzeko eremu batzuk izaten dituzte eta han ugaltzen dira, eta negua pasatzeko beste eremu batzuetara joaten dira. Bi eremuen arteko joan-etorriei migrazio-mugimenduak esaten zaie, eta bidaiaren ibilbideari migrazio-bidea. Ikusi migrazioei buruzko bideoak(Beste leiho batean irekiko da)

Hegazti migratzaileak

Espezie migratzaileak habitat baten baino gehiagoren mende daudenez, oso kalteberak dira habitat horien galeraren eta murriztearen aurrean. Ugaltzeko edo negua igarotzeko lekuak desagertzea eta migrazio-bideetan ale gehiegi ehizatzea bizirauteko mehatxu larriak izaten dira. Horrez gain, azken urteetan klimaren berotzeak mugimendu horietan duen eragina ikusten ari gara. Espezie batzuetan, populazioaren zati bat sedentario bihurtzen ari da eta beste batzuk ugaltzeko lekuetara iristeko garaiak aurreratzen edo atzeratzen ari dira; adibidez, amiamoko zuria.

Gaur egun, mehatxatutako hegazti migratzaileen 40 espezietik gora identifikatu dira Salburuan, eta horien artean, aipagarriak dira txori zezen arrunta (Botaurus stellaris), ur-benarriza (Acrocephalus paludicola) eta usapal arrunta (Striptopelia turtur).

Ur-benarriza (Acrocephalus paludicola)

Ur-benarriza Salburuko hezeguneetako 250 espezieetatik, bertakoak eta migratzaileak aintzat hartuta, ez dago Europa osoan zingiretako silbido txiki hau baino arrisku handiagoan dagoen espezierik. Populazioa 3.700-18.000 ar kantarikoa dela kalkulatu da, eta gehienak Polonia, Bielorrusia eta Errusiaren artean banatuta daude.

Batez beste, 12,5 zentimetroko luzera duen ur-benarrizak Ataria zentroaren inguruak erabiltzen ditu negu epelagoaren bila Afrika mendebaldera egiten duen bidaian atseden hartu eta indarberritzeko. Kaskoaren alboetan, begien marrarekiko paraleloan, bi zinta zabal eta ilun dituzte eta hortik datorkie izena. Urria den habitat bati oso lotua dago espezie hau: ezpata-belarren eremu handiak, Betoñuko urmaelean daudenak bezalakoak.

Txori zezen arrunta (Botaurus stellaris)

Txori zezen arrunta Txori zezen arrunta da ikusteko zailenetako bat, izaera uzkurra eta lumaje arrea baitu, oso mimetikoa, bizileku dituen lezkadietan primeran kamuflatzeko modukoa. Kantu berezi bat egiten du, behi edo zezen baten marruaren antzekoa, eta zenbait kilometrotara ere entzuten da. Salburuan ohiko espeziea ez den arren, hezegunearen leku batean baino gehiagotan ikus edo entzun daiteke aleren bat migrazio-garaian (udaberrian eta udazkenean).

Usapal arrunta (Streptopelia turtur)

Usapal arrunta Usoen familiako espezie migratzaile bat da, eta Europa erdialde eta hegoaldean ugaltzen da. Apirilaren hasieran Iberiar penintsulara iristen da Afrikatik, eta iraileko lehenengo hotzekin joan egiten da berriro, Afrikara itzuli eta han negua igarotzeko. Migrazio horiek saldo txikitan eta gauez egiten dituzte, bakartiak eta lurraldekoiak direlako.

Gure nekazaritza-inguruneei lotutako alejale gehienak bezala, Iberiar penintsulan ugaltzen diren tortola-populazioek gainbehera daramate. Hainbat dira arrazoiak: haien habitaten suntsipena; produktu intsektizida, biozida, herbizida eta nekazaritzako beste tratamendu batzuen erabilera; usapal turkiarrarekin duen lehia; harrapakariak; leku askotako ehiza indiskriminatua eta debeku-erdiko aldia goiz zabaltzea.

Web orrialde honetan erakutsitako informazioak zeure informazio-beharrak betetzen ez baditu, eskatu behar dituzun argibideak Herritarren Postontziaren bidez.